Leczenie nerwic, zaburzeń lękowych
Lęk jest jedną z emocji, która jest na stałe wpisana w naszą codzienność. Często pełni funkcję ostrzegawczą i pomaga nam przetrwać. Bywa jednak tak, że lęk zaczyna być emocją dominującą – przejmuje poniekąd kontrolę nad życiem, decyzjami, kontaktami społecznymi, często nawet nad codziennością w ogóle.
Lęk może być niezwiązany z żadnym konkretnym bodźcem i może towarzyszyć ciągle, przewlekle. Wtedy najczęściej doświadczamy uczucia wzmożonego napięcia mięśniowego, zaburzeń snu, poczucia permanentnego zmęczenia, trudności z koncentracją i skupieniem uwagi. Taki typ zaburzeń nazywamy LĘKIEM UOGÓLNIONYM.
Lęk może manifestować się ATAKAMI PANIKI. Napady występują bez związku ze znaną lub przewidywaną przyczyną. Towarzyszą im takie objawy jak: drżenie, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej („jak przy zawale”), nudności, uczucie braku tchu, dławienia, przyśpieszony oddech, pocenie się, uderzenia gorąca, zawroty głowy, derealizacja, depersonalizacja, drętwienie kończyn. Taki rodzaj problemu nazywamy LĘKIEM NAPADOWYM lub ZABURZENIAMI LĘKOWYMI Z ATAKAMI PANIKI.
Psychoterapia
Psychoterapia to wyjątkowy rodzaj spotkania i rozmowy gdzie słuchamy się nawzajem, szanujemy się , budujemy zaufanie i rozwiązujemy problem. Czym zatem różni się od spotkania z przyjacielem , rodziną, współpracownikiem? Psychoterapia to cykl spotkań stricte ukierunkowany na zmianę dotychczasowego sposobu życia, poznanie przyczyn problemu, nazwanie błędnych schematów i wypracowanie nowych sposobów radzenia sobie. Zmianę do której dążymy opisują poniższe kroki:
- Rozpoznanie nieadekwatnych reakcji emocjonalnych, zachowań i nawyków
- Trening nowych sposobów komunikacji i wyrażania emocji
- Budowanie pozytywnej samooceny i samoakceptacji
- Nauka adekwatnych reakcji i sposobów radzenia sobie ze stresem
- Rozpoznanie i nazwanie trudności
- Zdystansowanie się od problemu, przyjęcie innej perspektywy
- Odnalezienie źródła problemu
- Identyfikacja błędnych kół
- Modyfikacja błędnych przekonań o sobie, innych, o świecie czy o przyszłości
Uważam, że nie ma sytuacji bez wyjścia i nie ma problemu, którego nie dałoby się rozwiązać, dlatego też pracuje w podejściu poznawczo-behawioralnym, które jest jednym z najskuteczniejszych sposobów pracy terapeutycznej. Jak sama nazwa wskazuje, terapia poznawczo-behawioralna to metoda bazująca na pracy z myślami, wyobrażeniami, uwagą, a także typowymi zachowaniami i reakcjami na konkretne wydarzenia czy bodźce. Terapia koncentruje się na analizie i zrozumieniu wspomnianych myśli, zachowań, emocji, a także bazuje na stosowaniu różnorodnych technik poznawczych i behawioralnych pomagających w zmianie. W zależności od problemu sięgam po odpowiednie narzędzia. Zaczynając od tabel zapisu myśli i emocji, przez kontrolowane odraczanie niepożądanych zachowań, psychoedukację, odgrywanie ról, po eksperymenty behawioralne „w terenie”. Pracując w tym nurcie jestem aktywnym uczestnikiem sesji, często odpowiednimi pytaniami nakierowuje na nowe, prawidłowe rozwiązania. Psychoterapia poznawczo-behawioralna to także praca własna pomiędzy sesjami. Zadania domowe odgrywają dużą role w procesie zrozumienia i zmiany.
O mnie
W 2009 roku ukończyłam studia magisterskie na kierunku Psychologia na Uniwersytecie Humanistycznym SWPSw Warszawie. Ze względu na zainteresowanie tematyką zaburzeń odżywiania w 2010 roku ukończyłam podyplomowe studia na kierunku Psychodietetyka także na Uniwersytecie SWPS. Obecnie uczestniczę w czteroletnim szkoleniu dla psychoterapeutów w Centrum Terapii Poznawczo-Behawioralnej w Warszawie, będąc tym samym w procesie certyfikacji psychoterapeutycznej. Swoje dotychczasowe doświadczenie zbudowałam na bazie licznych staży odbytych w szpitalach klinicznych m.in. Psychiatrycznym Szpitalu Tworkowskim w Pruszkowie czy w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu im. dr. Wł. Biegańskiego w Łodzi oraz prowadząc od 2009 roku terapię indywidualną oraz małżeńską w Poradniach Psychologicznych.
Pomagam osobom, które cierpią z powodu depresji, problemów adaptacyjnych, nerwicy, lęków, zaburzeń odżywiania, czy też z powodu niskiego poczucia własnej wartości. Pracuję także z parami/małżeństwami oraz rodzinami które doświadczyły zdrady, przemocy, borykają się z problemami w obszarze życia seksualnego czy też problemami wychowawczymi.
Swoją pracę poddaję stałej superwizji indywidualnej oraz grupowej u certyfikowanych superwizorów PTP oraz PTTPB.
