
Leczenie zaburzeń odżywiania
Zaburzenia odżywiania to problem psychologiczny, który ma podłoże genetyczne oraz psychospołeczne. Są widoczne pewne zmiany w funkcjonowaniu, które mogą przemawiać za występowaniem zaburzeń odżywiania. Należą do nich:
Niezadowolenie z własnego wyglądu
Zmiana zachowań związanych z przyjmowaniem pożywienia ( kupowanie niskokalorycznych produktów, unikanie jedzenia z rodziną)
Stwierdzenia mówiące o zbyt dużej masie ciała (często przy obiektywnie zaniżonej wadze)
Utrata masy ciała lub nagłe przybranie na wadze
Nagłe rozpoczęcie uprawiania sportu lub stosowania restrykcyjnej diety
Pogorszenie stanu zdrowia ( wypadanie włosów, próchnica, zajady, osłabienie , senność)
Wśród zaburzeń odżywiania wyróżniamy ANOREKSJĘ – czyli jadłowstręt psychiczny prowadzący do osiągnięcia jak najniższej masy ciała. Anoreksja przejawia się przekonaniem, że jest się do niczego, że nie spełniamy niczyich oczekiwań. Często redukcja wagi daje poczucie złudnej kontroli nad jedynym obszarem życia jakim jest waga. Redukcja wagi generuje skrajne emocje – od uczucia ulgi po gigantyczne wyrzuty sumienia i poczucie porażki. Do utraty wagi może prowadzić głodówka, przyjmowanie mikroporcji pożywienia, intensywna aktywność fizyczna, wymioty, środki przeczyszczające. Waga najczęściej stale spada – doprowadzając do stanu zagrożenia życia.
Drugim często diagnozowanym problemem jest BULIMIA. Żarłoczność psychiczna, bo taką drugą nazwę ma to zaburzenie, charakteryzuje się pojawianiem częstych napadów niekontrolowanego objadania. W ich następstwie pojawiają się działania mające na celu zapobieganie wzrostowi masy ciała – wymioty, przeczyszczanie. Osoby cierpiące na BULIMIĘ często mają prawidłową masę ciała.
Zaburzenie z NAPADAMI OBJADANIA SIĘ jest podobne do bulimii. Różni je od żarłoczności psychicznej fakt, iż osoby nie podejmują po napadzie działań mających na celu niedoprowadzenie do przybrania na wadze – nie wymiotują, nie przeczyszczają się.
ORTOREKSJA to strach przed niezdrowym jedzeniem obserwowany jako obsesja. Ortoreksja wynika z problemów psychicznych, które przekładają się na chęć kontrolowania wszystkiego, co trafia na talerz.